Punë e mbarë apo udhë të mbarë?!
Nga, Dervish Alimi
Njeri kerkon te behet Zv. Kryeminister dhe Tjetri kryeminister pas 3 dekadash,
Por asnjeri prej tyre s’ka pasur vetebesim as per t’u be ministra edhepse i ka-ne (pasur) te gjitha mundesite .
Qe te dy parapelqejne te menaxhojne Mejhane partiake duke pritur dhe percjellur mysafire dhe duke e “argetuar” miletin me tema dhe objektiva te medha, sa here qe e kane ndjere se u rreshqet trualli nen kembe..!
Por qe te dy kane ditur vetem t’i “menaxhonin” partite si firma familjare me veprimtarine kryesore: “marrja e tenderave dhe koncesioneve publike ne kembim te mbylljes se gojes (private) per interesat e votuesve te tyre”.
Kesaj i thone: “Treni ka ikur por une se paku e bleva biletin”.(=kasno palenje”).
Dikush tjeter ne te ardhmen e afert do te hipi ne kete tren, kur te kene perenduar keta qe flasin per tema te medha por qe as vete s’i kuptojne dhe ne te cilat as vete nuk besojne, por qe vetem “bejne mjegull dhe krijojne huti, ne menyre qe njerezit te mos i shohin mire se kush jane dhe sa vlejne ne tregun politik, pra se keta jane vetem njerez te vegjel por me fjale te medha, njerez qe cdo pune te nisur nga te tjeret para tyre, e kane lene ne gjysme te rruges…
Prandaj ka mbetur thenia: njeriut mos ia degjo fjalet, por shifja punen! Por ketyre askush deri tani s’u ka thene direkt: “pune e mbare”,. Prandaj eshte koha e fundit t’u deshirojme: udhe te mbare…!
